Genseiryu, ook bekend als Genseikan, is een karate-stijl en heeft zijn wortels in het Shuri Te, één van de drie oorspronkelijke karate-stijlen op Okinawa (een Japans eiland). De bedenker van Genseiryu is Sensei Seiken Shukumine (1925-2001) die klassieke technieken combineerde met nieuwe en zo een versie vormde van het Okinawa-Te dat hij had geleerd van grootmeesters Sadoyama en Kishimoto. De naam die hij gaf aan deze stijl komt van Gen (‘universum’, maar ook ‘diepe waarheid’), Sei (‘controle’, maar ook ‘systeem’ en ‘vormgeving’) en Ryu (stroming, school, traditie). De combinatie Genseiryu betekent dan zoiets als ‘het najagen van de diepe waarheid en het verhelderen ervan als we het hebben gevonden’. Soms wordt ook gesproken van Genseikan, waarbij de term Kan zo veel betekent als ‘intuïtie’.
Genseiryu werd door Sensei Shukumine voor het eerst in Japan gedemonstreerd in 1949. In 1955 werd Genseiryu officiëel erkend. Shukumine publiceerde in 1964 het boek “Shin Karatedo Kyohan” waarin hij de technieken van de stijl beschrijft. In 2003 besloot de Wereld Genseiryu organisatie om dit boek te gebruiken als leidraad voor het Genseiryu. Hierin staan ook de kata (stijloefeningen waarbij een aantal trappen, stoten en andere technieken tegen 4 tot 8 denkbeeldige tegenstanders wordt uitgevoerd) beschreven die er worden beoefend, waaronder de basis-kata Ten-i no, Chi-i no en Jin-i no, maar ook Naihanchi en de bekendste voor de stijl, waar d.m.v. de basis-kata naar toe wordt gewerkt: Sansai no kata.
In 1965 introduceert Sensei Shukumine een verdere ontwikkeling van het Genseiryu dat hij Taido noemt. Taido-beoefenaars zien het niet als een nieuwe karatestijl maar als een volledig nieuwe, moderne vechtsport. Het is een Budo-discipline die erg acrobatisch uitziet, met radslagen en salto’s e.d. Naast Taido, bleef sensei Shukumine zich inzetten voor Genseiryu tot aan zijn dood in 2001.
In Nederland is Genseiryu verspreid door Sensei Nobuaki Konno vanaf de jaren 80. Toen hij in Nederland kwam begon hij samen met sensei Takahashi les te geven in de stijl Ryounkai, één van de verschillende stromingen die Genseiryu trainen. Sommige van deze stromingen laten de naam Genseiryu als stijl weg als zij over “hun stijl” spreken. Ryounkai, Genwakai, Butokukai, Keneikai, Seidokai zijn allen scholen die feitelijk het Genseiryu Karatedo trainen. Zij trainden in het verleden ook vaak onder de noemer Genseiryu met als toevoeging de naam van “hun stijl”. Dus: Genseiryu Ryounkai, Genseiryu Seidokai, Genseiryu Butokukai enz. Echter iedere organisatie is een eigen weg gegaan en heeft naar eigen inschatting van de organisaties technieken of kata’s veranderd. Het Genwakai is hierin wat verder gegaan dan de andere stijlen of organisaties. Kenmerken die de verschillende afsplitsingen verenigen zijn de kata’s die worden getraind. Met uitzondering van het Butokukai trainen zij allen de kata’s Ten-I, Chi-I en Jin-I no Kata. Het Butokukai traint de Heian-kata’s uit het Shotokan als basis-kata’s.
Toen Sensei Konno niet langer bij de Ryounkai-organisatie trainde heeft hij contact gekregen met verschillende andere Genseiryu-organisaties zoals het Butokukai en de Genseiryu-organisatie die zijn hoofd-dojo heeft in Ito, Japan. In de Genseiryu-organisatie in Ito waren meerdere leerlingen van Sensei Shukumine verenigd en Sensei Shukumine verzorgde hier incidenteel nog steeds lessen en examens. Sensei Konno heeft verschillende malen aan deze zeer unieke lessen deelgenomen. Hij is één van de weinigen die hiervoor persoonlijk door Sensei Shukumine waren uitgenodigd.
Sensei Konno begon dus de stijl Genseiryu te trainen en mocht de naam, met permissie van Sensei Shukumine, gebruiken als stijl-naam. Sensei Konno is door Sensei Shukumine, in 1997, gepromoveerd tot 6de dan. Enkele jaren later heeft hij deze promotie nogmaals ontvangen van de Karatedo Bond Nederland. Ook heeft Sensei Konno de 6de dan ontvangen van Sensei Hisataka in april 1992 in het Koshiki Karatedo. Sensei Konno heeft in deze jaren vele karateka’s les gegeven die nog steeds met veel bewondering over hem spreken.
Genseiryu is een relatief kleine (Nederland kent anno 2005 slechts 5 clubs) stijl en kenmerkt zich door lage, diepe standen, op-en-neer gaande bewegingen (hoogteverschillen van het bovenlichaam) en Shihoo. Shihoo betekent ‘vier richtingen’ en omvat een oefening waarbij een combinatie van technieken telkens wordt herhaald in vier verschillende richtingen. Het oogt een beetje als een kata (overigens beoefenen sommige andere stijlen ook Shihoo). Genseiryu staat dicht bij het oorspronkelijke Okinawa-karate. Er zijn scholen die de basis-kata van het Genseiryu hebben vervangen door de beginnerskata (Heian) uit het Shotokan karate, vermoedelijk om het interessanter te maken voor wedstrijden. Zij noemen zich ook Genseiryu. Maar gebruiken dan de aanvulling Genseiryu Butokukai. Zij zijn vooral actief in Japan.